De keuze is altijd relatief eenvoudig geweest: rode pil of blauwe pil. Slik de rode en het is alsof je eet van de boom van kennis van goed en kwaad - plotseling worden alle duistere geheimen van het universum onthuld. Neem de blauwe, blijf in zalige onwetendheid. In 1999 legde Morpheus van Laurence Fishburne deze optie voor aan Neo van Keanu Reeves, die de rode met de geringste schroom naar binnen schrokte. Zijn verhaal werd veranderd, en een meme was geboren;
In de twee decennia daarna is de sociaal-politieke betekenis van rode pil versus blauwe pil nogal geëvolueerd. De laatste tijd is het idee van de "rode pil" een metafoor geworden voor een bepaald soort politiek ontwaken, een overname van extreem-rechtse en vaak vrouwonvriendelijke standpunten. De uitdrukking bereikte vorig jaar wellicht zijn dieptepunt toen Elon Musk een tweet verstuurde waarin hij zijn volgelingen aanmoedigde om "de rode pil in te nemen", waarop de toenmalige presidentiële adviseur Ivanka Trump reageerde met "Genomen! Lilly Wachowski - die samen met haar zus Lana de Matrix-franchise creëerde - liet zich niet misleiden door haar werk en reageerde snel met "fuck both of you". "Het was een van de eerste, zo niet de eerste keer dat de makers van de film hun ongenoegen uitten over de manier waarop hun creatie was overgenomen door de duistere hoeken van het internet.
Tenminste, dat was het tot dinsdag, toen een mysterieuze nieuwe landingspagina opdook op WhatIsTheMatrix.com, die de trailer teasde die vanochtend werd gedropt. Daar stonden ze, op de landingspagina: een rode en een blauwe pil. Klik op de rode, en de stem van Yahya Abdul-Mateen II (die een nog niet genoemd personage speelt, maar deze keer de rol van Morpheus lijkt te vervullen) zegt hoe laat het is voordat hij zegt: "Dat kan niet verder van de waarheid zijn. "Klik op het blauw, en het is de stem van Neil Patrick Harris die zegt: "Je hebt je vermogen verloren om realiteit van fictie te onderscheiden. "Harris, zo lijkt het, is Neo's therapeut, die een eindeloze stroom blauwe pillen toedient.
Zowel op de website als in de nieuwe trailer blijft de keuze voor pillen knallen overheersen. Het is gemakkelijk voor te stellen dat de makers van een franchise in een andere tijd en plaats liever afstand zouden nemen van een creatie die gepolitiseerd en polariserend is geworden. Lana Wachowski, die de komende Matrix Resurrections solo regisseert, heeft daar duidelijk geen belang bij. In plaats daarvan presenteert ze de wereld van de roodgekleurden als de plaats waar de werkelijkheid wordt geaccepteerd en waar een groep vrouwen en gekleurde mensen vecht voor een wereld naar hun evenbeeld.
En wat een beeld is het. Voor degenen die bezorgd zijn dat de esthetiek van de franchise zou ' ve erodeerd in de jaren sinds 2003 ' s Matrix Revolutions, vrees niet. De cascading bits van groene code zijn nog steeds hier, de all-black sartorial keuzes blijven, en - misschien wel het belangrijkste - er zijn veel motorfiets en auto achtervolgingen en kogel-stoppen. (TL;DR: Het is behoorlijk ziek.)
De nieuwe trailer toont ook de reünie van Neo en Trinity (Carrie-Anne Moss), die beiden schijnbaar een blue-pill bestaan hebben geleid, zich niet bewust van hun vorige revolutionaire leven, totdat ze elkaar weer ontmoeten in een café. Het is veelzeggend dat het zo gebeurt. Aan het begin van de trailer is Neo opnieuw Thomas Anderson, en woont en werkt nu in het hart van de tech-scene van San Francisco. Hij is nog steeds een batterij die de machine aandrijft. De grap is dat Mr. Anderson in het metaversum van Resurrections makkelijk aan de social media app had kunnen werken die al die red-pill memes verspreidde.
Toen de originele Matrix in 1999 in première ging, was het het einde van het presidentschap van Bill Clinton. De economie was sterk en het kapitalisme was de grootste vijand van de tegencultuur. Tegen de tijd dat de oorspronkelijke trilogie in 2003 uitkwam, was 9...
In die jaren werd de centrale metafoor van de Wachowskis overgenomen door krachten die haaks staan op hun visie - een verschuiving die de inzet van deze nieuwe Matrix nog groter maakt. Hij moet de fans die hem al lang kennen aanspreken en ook antwoord geven op sommige van hun extrapolaties van het bronmateriaal. In de jaren sinds 2003 zijn beide makers van de serie uit de kast gekomen als transvrouw, en Lilly Wachowski heeft opgemerkt dat de franchise een allegorie is voor transidentiteit. Filmmakers hebben niet vaak inspraak in de manier waarop hun werk wordt overgenomen en geïnterpreteerd, maar met de Matrix Resurrections heeft Lana Wachowski de kans om - na meer dan 20 jaar van fans die de films op hun eigen manier interpreteren - te bepalen hoe zij wil dat haar films worden bekeken. Of ze ervoor kiezen om haar visie te zien is aan hen.
