Het is niet gemakkelijk om de erfgenaam van Dune te zijn. Frank Herbert, die het oorspronkelijke boek en veel latere romans schreef, stierf in 1986, maar zijn zoon Brian Herbert schreef nog verschillende romans in de wereld die Frank bouwde. De jongere Herbert beheert ook de nalatenschap van zijn vader, wat hem in wezen de bewaarder van de canon maakt - een belangrijke zaak als het gaat om een van de meest geliefde verhalen in alle sciencefiction.
Brian vindt dat prima - hij werkt al tientallen jaren in het Dune-universum - maar dat was niet altijd zo. Een groot deel van zijn jeugd botste hij met zijn vader, en pas toen hij volwassen was en zelf schreef, begon hij Frank's invloed te waarderen. In 2003 bracht Brian een biografie van zijn vader uit, Dreamer of Dune, en hij schat dat hij zelf bijna 3 miljoen woorden heeft bijgedragen aan de canon.
Brian Herbert: Ik draag twee petten. Ik ben medebeheerder van de nalatenschap van mijn vader. Ik ben ook een schrijver in het Dune universum. Dus een van de dingen die belangrijk zijn voor mij - en voor miljoenen Dune fans - is dat we de Dune canon volgen zoals Frank Herbert die heeft opgesteld. We willen de dingen goed doen. Het is een zeer gecompliceerd universum. Dus we ontvingen ontwerpen van het script, en we stuurden commentaar terug naar Denis en zijn team. Dan maakten zij verschillende aanpassingen. Het is een zeer goede werkrelatie waarin Denis de definitieve versie van Dune wilde maken. Hij wil dat deze film de visie van Frank Herbert volgt.
Voor sommigen is Dune een roman over filosofie, voor anderen een boek over milieubewustzijn. Wat betekent het voor jou?
Nou, ik denk graag aan een signeersessie die ik deed in New England. Ik was met Kevin J. Anderson [Brian's co-schrijver], en er zat een zeer vroegrijpe achtjarige op de eerste rij. Hij begon ons veel vragen te stellen, en het zou makkelijk zijn geweest om je aan hem te ergeren, maar ik ontdekte dat hij Dune had gelezen. Ik denk dat hij het vooral las als een avonturenverhaal, het grote verhaal van Paul Atreides.
Juist, het heeft die fantastische elementen;
Dus je kunt het op dat niveau lezen. Je kunt het lezen als, Wow, kijk naar de gigantische zandwormen! Dat is zoiets als een draak die een grot met een schat bewaakt. De schat in dit geval is het kruid in het zand van de woestijn. Maar er zijn veel meer lagen, dus als je het opnieuw leest, kun je de milieuboodschap of vrouwenkwesties oppikken. Frank Herbert had krachtige vrouwen, niet alleen in dit boek, maar ook in zijn volgende. Dan de politiek, de religie.
Heeft je vader het daar ooit over gehad?
Pa vertelde me dat hij dat met opzet deed. Hij schreef deze lagen zodat je terug kon gaan en het boek kon herlezen. Het was een soort lastig, psychologisch ding dat hij deed. Hij zei ook graag dat hij zijn lezers aan het eind van het boek naar buiten wilde laten spinnen met het afval van de personages, de gebeurtenissen en de scènes. Elke keer als ik Dune lees, wordt het beter. Ik bedoel, dat is ongelooflijk, meer en meer vinden. Het is als een geweldige oude film - je kijkt hem en er zitten dingen in die je nooit eerder hebt opgemerkt.
Misschien is de meest relevante laag, op dit moment, het milieu.
Ja. Frank Herbert las alles. Hij vertelde me eens dat hij geen pagina van een encyclopedie kon lezen zonder de tegenoverliggende pagina te lezen. Een van de dingen die hem opviel was dat er in de geschiedenis iets was wat hij hydraulische despotisme noemde. En dat betekende dat de partij - de groep die het water beheerste in bijvoorbeeld Mesopotamië - het milieu beheerste. Dus hij begon daarover na te denken en hij begon na te denken over eindige bronnen, en hij richtte zich op water. Dus als water je eindige bron was, laten we er dan een woestijn van maken. Hij dacht ver vooruit. De Whole Earth Catalog, dat was... Ik wil niet zeggen dat het een hippie publicatie was. Ik bedoel, ik ging naar school in Berkeley, dus ik wil niet denigrerend klinken. Maar de Whole Earth Catalog hield van Dune. Hij sprak op de eerste Earth Day in april 1970 in Philadelphia. Hij zei: "Ik wil niet tegen mijn kleinkinderen zeggen: 'Er is geen aarde meer voor jullie. We hebben alles opgebruikt. Het verbaast mensen dat hij Republikein was. Hij was zeer complex.
Wist je dat je vader belangrijk was toen je een kind was?
Ik kon niet zo goed met mijn vader opschieten tot ik in de twintig was. Maar ik herinner me dat ik op een dag liftte naar Carmel of Big Sur, en achterin een Volkswagen zat. Die langharige kinderen pikten me op, we raakten aan de praat en zeiden: "Wat doet je vader voor werk? Ik zei: "Hij is journalist voor de San Francisco Examiner." En hij schrijft ook een beetje. "Dus zeiden ze, "Wat heeft hij geschreven? Ik zei: "De draak in de zee en Duin." En ze trokken letterlijk de auto van de weg en keken me aan en zeiden: "Dune?!" "Ik had geen idee. Ik was 19 jaar oud. Ik wist niet dat dit een geweldig boek was;
Zie je als Bay Area persoon ook de invloed van Dune op de technologie?
Toen ik opgroeide in de jaren 50, hadden we geen televisie, [mijn vader] wilde die niet in de buurt hebben. Dus extrapoleerde hij, zoals we doen in science fiction. Dus wat als ... wat als ... en wat als computers alles beheerden en ze ons tot slaaf maakten en we ons dan moesten bevrijden? Hij bedacht dat allemaal, natuurlijk, voor Terminator en al dat spul. Hij was vooruitziend, weet je; hij kon in de toekomst kijken, net als sommige van zijn personages.
De Russische hackers die een paar jaar geleden Oekraïne aanvielen, verwezen in hun malware naar Dune. Zo kwamen ze aan de naam Sandworm. Wist je daarvan?
Nee, maar het verbaast me niet dat het zo wijdverbreid is. Ik wou dat ze geen Dune namen gebruikten voor dat soort dingen.
Ja. Makers verliezen uiteindelijk de controle over hun creaties, toch? Je kunt niet altijd helpen wat je fans met je ideeën doen als ze eenmaal in de wereld zijn.
Ja.
Heb je ooit nagedacht over de invloed van Dune op zoiets als Burning Man? Ze gaan allebei over de woestijn in gaan om drugs te gebruiken en jezelf te vinden.
We leven in wat pa een "lichtschakelaarmaatschappij" noemde. "Hij dacht graag na over wat er zou gebeuren als je geen toegang had tot al die technologie. Toen hij professor was aan de Universiteit van Washington, gaf hij les in Utopia Dystopia. Hij nam zijn studenten graag mee het bos in en kampeerde met hen en liet hen in het bos leven zoals hij dat als kind deed. Hij leerde hen hoe te leven van het land. Je brengt daar geen dingen naar binnen. Je gaat vissen. Je gaat dingen vinden die je gaat eten, wormen van onder een boomstam. Je gaat rode mieren eten, weet je, dat soort dingen. Dus Burning Man is een soortgelijk iets waarin we moeten nadenken over hoe het zou zijn als we niet de dingen hadden die we als vanzelfsprekend beschouwen.
Juist. Ze hebben allebei een soort van ethos van Laat geen sporen achter.
Ja. Dat is wat we doen als mensen: We passen ons aan.
Over aanpassing gesproken, laten we terugkeren naar de nieuwe film. Denk je dat het tijd is om iets in het boek te updaten? Toen ik Denis interviewde, zei hij dat hij de rol van de vrouwen nog prominenter wilde maken dan in het boek.
We zien allemaal verschillende dingen. Ik kom op een andere manier tot dat boek dan Denis. In 1965 werd het boek gepubliceerd, en het meest bewonderde vrouwelijke personage in science fiction is Lady Jessica. Lady Jessica is een zeer sterk persoon. Zeer, zeer liefdevol, natuurlijk, maar ze was gemodelleerd naar mijn moeder. Het is ongelooflijk. Frank Herbert schreef het boek in de late jaren 50 en midden jaren 60, en hij had zoveel mogelijk over vrouwenzaken. Daarom zijn de vrouwen zo sterk in de serie. Denis kan dat zeker een beetje aanpassen aan onze tijd, maar Denis volgt het plan van Frank Herbert. Frank Herbert had goede bedoelingen met vrouwen toen hij de serie schreef.
En Baron Vladimir Harkonnen, die een stereotype homoschurk wordt genoemd? Vind je dat eerlijke kritiek? Is er ruimte voor evolutie?
Ik weet niet of dat een eerlijke typering is. Zo heeft hij hem eigenlijk niet geschreven. Het karakter werd meer zo gemaakt in de David Lynch film. Die film heeft een cartooneske Baron waarin hij naar het plafond zweeft, en hij heeft van die dingen over zijn hele huid en zo. Nou, dat was overdreven wat Frank Herbert bedoelde. Het was niet zijn bedoeling dat iemand met een Oost-Europese naam de slechterik zou zijn. Harkonnen was gewoon een naam uit een telefoonboek, maar hij vond hem leuk. Het had een klank die hij leuk vond.
Waar heeft hij de naam Atreides gevonden ?
Die is een beetje anders. Dat is het Huis Atreus, het Griekse huis van Agamemnon, dat veel tragedies had. Frank Herbert, in een van de Dune boeken, schreef dat Atreides afstamt van het Huis Atreus.
Het is duidelijk dat Dune zoveel dingen heeft geïnspireerd. Star Wars, Terminator - zoveel sci-fi schrijvers hebben gezegd dat ze geïnspireerd zijn door Dune ...
Dat kan wel een beetje irritant zijn. "We zijn geïnspireerd door dit, of we hebben het geleend. "Nu de nieuwe film uitkomt, is het nergens van geleend. Deze nieuwe film wordt echt.
