W 2017 roku reżyserka Domee Shi właśnie skończyła Bao, krótkometrażowy film Pixara, w którym kobieta ' s bao bun lunch ożywa i wyrasta z uroczego pierożka w surowego, parującego nastolatka. Była to alegoria macierzyństwa. Po ciepłym przyjęciu filmu (ostatecznie zdobył on Oscara za najlepszy krótkometrażowy film animowany), koledzy z Pixara poprosili ją o przedstawienie pomysłów na film pełnometrażowy. Spędziła lato pracując nad trzema koncepcjami - wszystkie były historiami o nastolatkach, które w dużej mierze opierały się na jej doświadczeniach z dorastania w chińskiej rodzinie kanadyjskiej w Toronto.
Ostatecznie stworzyła Turning Red, historię Meilin Lee, 13-letniej chińsko-kanadyjskiej dziewczynki dorastającej w Toronto na początku lat 2000, która budzi się pewnego dnia, aby odkryć, że teraz przekształca się w magiczną gigantyczną czerwoną pandę, gdy tylko się zdenerwuje lub złości. To alegoria dojrzewania - i jeden z najbardziej osobistych filmów Pixara.
Proces tworzenia filmu przez studio stał się częścią filmowej legendy. Jego zasady opowiadania (jest ich 22) są przekazywane na blogach scenariuszowych niczym dziesięć przykazań. W początkach swojej działalności Pixar słynął z dopieszczania, majstrowania i tworzenia - sprowadzania historii do jej esencji, próbując przemówić do uniwersalnych tematów, takich jak miłość, strata i rodzina. Każdy film był dopracowywany przez "mózgowy trust" Pixara - Johna Lassetera, Pete'a Doctera, Brada Birda i innych - a rezultaty przyniosły studiu wielkie przeboje i dziesiątki nagród.
Ale te zasady oznaczały również, że wiele filmów wyglądało zupełnie inaczej niż ich oryginalne pomysły. Up zaczął się jako film o parze obcych książąt żyjących w pływającym mieście; A Bug ' s Life został całkowicie przerobiony na dziewięć miesięcy przed premierą. To nie do końca tak działa Shi. "Nie było żadnego jasnego harmonogramu ani żadnej struktury do pitchingu tych pomysłów, możesz jakby iść w swoim własnym tempie ", mówi. " Dla mnie, chcę po prostu iść szybko, ponieważ moim najgorszym lękiem jest overthink i overdo i overpolish coś, aż straci całą swoją wyjątkowość. "
Dlatego też w przypadku Turning Red, Shi złamała pewne zasady. Film, który ląduje w Disney+ w piątek, jest w dużej mierze wierny jej początkowemu zamysłowi - istnieją sceny z jej wczesnych storyboardów, które teraz istnieją w tej samej formie. Jest na przykład moment, w którym matka Meilin idzie do szkoły córki, aby ją szpiegować, zerkając zza drzewa z lornetką, ku całkowitemu umartwieniu Meilin. "Można powiedzieć, że niektóre z nich pochodzą z bardzo osobistych doświadczeń Domee, a to zawsze jest narkotykiem, gdy słyszysz boisko, " mówi producent Lindsey Collins. "To nie jest coś, co można uzyskać z bramy normalnie. "
To skupienie się na osobistych doświadczeniach stało się czymś w rodzaju trendu w ostatnich pracach Pixar ' s. Luca, który ukazał się w zeszłym roku, był pod dużym wpływem reżysera Enrico Casarosa ' s własne dzieciństwo - niemożliwe blues lata na włoskim wybrzeżu, wolność i radość z eksploracji. Onward, choć osadzony w świecie urban fantasy, został zainspirowany przez reżysera Dana Scanlona słyszącego klip audio swojego ojca, który zmarł, gdy był dzieckiem.
Osobiste doświadczenia znajdują również odzwierciedlenie w światach tworzonych przez studio. Akcja pierwszych filmów mogła być osadzona gdziekolwiek: Toy Story i jego sequele rozgrywają się w mglistym regionie Tri-Counties, niejasnym przybliżeniu Ameryki Środkowej z podmiejskimi ulicami, centrami handlowymi i pizzeriami o kosmicznej tematyce. Inside Out jest o dziewczynie, której rodzina przenosi się z Minnesoty (dom reżysera Pete'a Doctera) do San Francisco - ale jeśli zamienisz Riley ' s miłość hokeja na coś innego, nie ma ' s niewiele zakorzenienia historii do tych miejsc.
Ale 2020 ' s Soul, opowiadający o upadającym muzyku jazzowym, który chcąc nie chcąc znajduje się w życiu pozagrobowym, ma wpleciony Nowy Jork. Podobnie, Turning Red jest tak związany z doświadczeniami życiowymi Shi ' s, że ustawienie go gdziekolwiek indziej niż jej rodzinne miasto sprawiłoby, że byłaby to zupełnie inna historia. "Mam wrażenie, że Toronto i Vancouver zawsze udają w filmach inne, amerykańskie miasta" - mówi, nawiązując do ich popularności jako miejsc kręcenia hollywoodzkich hitów. Osadzenie filmu w realnym miejscu stanowi również przeciwwagę dla stylu animacji Shi'ego inspirowanego anime i mangą. Ta specyfika rozciąga się na okres, w którym rozgrywa się film - w tym przypadku na rok 2002. Meilin i jej przyjaciele pielęgnują Tamagotchis i mają obsesję na punkcie 4*Town, fikcyjnego boysbandu z bardzo chwytliwymi piosenkami (napisanymi na potrzeby filmu przez Billie Eilish i jej brata Finneasa).
" Mamy teraz możliwość zrobienia tak wiele więcej, że nie boimy się uziemić go w prawdziwym miejscu ", mówi Collins, odnosząc się do sposobu, w jaki ulepszenia w technologii dały animatorom Pixar ' s więcej opcji. Shi pamięta, jak wybierał próbki skóry dla postaci, których stopień realizmu wahał się od możliwości zobaczenia każdego pora do "plastikowej lalki". "Twórcy Toy Story w połowie lat 90. mieli w swoim zestawie narzędzi tak naprawdę tylko tę drugą opcję. Od Turning Red ' s styl animacji ( " chunky, ale cute ") do jego wykorzystania kolorów ( " pastelowe i jasne i świeże "), animatorzy byli w stanie przynieść wrażliwość 13-letniej dziewczynki do przodu. "Celem nie było tylko wystylizowanie jej dla samego wystylizowania" - mówi Collins. " Ponieważ nasza postać jest 13-letnią azjatycką dziewczynką, ważne było dla nas, aby założyć tę soczewkę, gdy projektowaliśmy świat. "
Po serii hitów, Pixar ma swobodę odejścia od robienia filmów "przez tatusiów, dla tatusiów", jak to ujął jeden z komentatorów na Twitterze, i pozwala przejąć stery bardziej zróżnicowanym postaciom i twórcom. Atrakcyjność najnowszych filmów studia jest nadal szeroka, po prostu odnajdują one swoją wiarygodność w nowych miejscach. "Już od pierwszego skoku" - mówi Shi - "ważne było dla mnie, aby uchwycić, co to jest ta uniwersalna rzecz, którą opowiadamy za pomocą tego specyficznego kulturowo pędzla? '" Dodaje: "Dla Turning Red jest to doświadczenie dorastania, nagłego obudzenia się pewnego dnia i uświadomienia sobie, że urosłeś o kilka stóp, jesteś pokryty włosami na ciele i jesteś głodny przez cały czas. Myślę, że większość ludzi ma doświadczenie jak to, gdzie są one po prostu jak obcy w ich ciele. " Przewidywalnie, niektórzy recenzenci nie dostali tego - po filmach o robotach i gadających samochodach i rybach klauna, czuli, że historia o 13-letniej chińskiej dziewczynce jest zbyt mało wiarygodna, zbyt "wąska" i "ograniczająca zakres". "Ale w końcu cały sens kina polega na tym, aby przenieść cię do głowy kogoś, kogo nigdy nie spotkałeś i nauczyć cię czegoś o sobie w tym procesie. Pixar ' s ruch w kierunku bardziej konkretnych historii może złamać niektóre z jego nagradzanych zasad, ale filmy, które wynikają uchwycić zarówno osobiste i głębokie. Shi wspomina o jednym z pierwszych obrazów, które narysowała na potrzeby swojego filmu - Meilin modląca się do swoich przodków o większy rozmiar miseczki - coś specyficznego dla 13-letniej dziewczynki, ale co również przemawia do szerszych kwestii związanych z przynależnością i podwójnym życiem, które tak wielu z nas musi prowadzić. "To naprawdę ujęło Mei i film", mówi. " To jest film, to po prostu ta dziewczyna walczy z próbą przetrwania dojrzewania i zmian, ale także próbuje żonglować tymi dwoma światami, w których się urodziła. "
